Mourven
Juniperus phoenicea subsp. phoenicea
Cupressaceae
Àutri noum : Cade-dourmihous, Morven, Mourvenc, Mourvè.
Nom en français : Genévrier rouge.
Descripcioun :Lou mourven se rescontre souvènti-fes en bouissoun, mai pau veni autant grand qu'un aubrihoun (3 m), e alor sèmblo un pau à un auciprès emé si fueio coume d'escaumo (aleva encò di jouine). Li fru soun jaune, à rouge coulour de brico, à maturita. Coumpara emé la subsp. turbinata que trachis dins li duno en ribo de mar.
Usanço :Mens couneigu que soun cousin lou cade, lou mourven èi vertuous contro li mau d'estoumac e de vèntre (cagagno). L'òli de mourven èi bono contro li tavan e li microbe.
Port : Aubret
Taio : 0,5 à 5 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juniperus
Famiho : Cupressaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 13 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucas
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Juniperus phoenicea subsp. phoenicea L., 1753
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788